نخبگان سیاسی و همگرایی منطقه ای در خلیج فارس
thesis
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تهران
- author عبدالحمید صلح جو
- adviser ابومحمد عسگر خانی
- Number of pages: First 15 pages
- publication year 1380
abstract
جوامع ملی برای استحکام داخلی همچنین پرهیز از واگرایی و بهره برداری از منافع تعامل سازنده با یکدیکر، نیازمند بکارگیری تمامی ساز و کارها و عوامل موثر در جهت توسعه همگرایی می باشند. این راستا اندیشمندان سیاسی نظریه های متنوعی را بویژه با رویکرد منطقه ای مطرح کرده اند و هر یک با ارایه چارچوبهای تئوریک خاص، متغیرهایی را در ارتباط با تقویت همگرایی مورد تاکید قرار داده اند. ؛نظریه مبادله گرایی؛ و ؛دیدگاه سیستمیک؛ از جمله این تلاشها علمی می باشند که البته برای تبیین پدیده همگرایی در مناطقی همچون خلیج فارس از کاستیهای قابل توجهی برخوردارند. شاخصه های مشترک در ساختار سیاسی-اقتصادی حاکم بر کشورهای حاشیه خلیج فارس، کارآمدی تئوریهای معطوف بر نقش کارکردها در تبیین همگرایی را با تردید مواجه می سازد. از سوی دیگر اهمیت حوزه خلیج فارس در اقتصاد بین الملل و نقش آن در راهبردهای جهانی موجب گردید که قدرتهای برتر نظام بین الملل، همراه سیاست ایجاد و استمرار رابطه سلطه با کشورهای منطقه و ممانعت از هر گونه تلاش مستقل و کامل همگرایانه در خلیج فارس و تداوم آن در سیاست و حکومت کشورهای منطقه، عامل ؛نخبگان حاکم؛ را در مطالعه چگونگی روابط برجسته می کند، رابطه اندیشه نخبه گرایی با همگرایی منطقه ای در خلیج فارس که با وقوع پدیده هایی همچون انقلاب 1958، کودتای 1968 در عراق و نیز پیروزی انقلاب اسلامی در ایران تقویت گردید، بیانگر آن است که ظهور نخبگانی با ویژگیهای شخصیتی ایده ها، آرمانها و نیز مشی سیاسی خاص، موجب بروندادهایی در سیاست خارجی کشورها شده و اثرات قابل توجه ای در اوضاع سیاسی خلیج فارس بر جای گذاشته است. حاکمیت نظامیان در عراق و قدرت یابی صدام حسین، دیکتاتوری محمدرضا پهلوی در ایران و سپس حاکمیت نخبگان جدید، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در این کشور، تاثیرات تعیین کننده (مثبت و منفی) بر فرآیند همگرایی در خلیج فارس بر جای گذارده است. قدرت یابی شخصیتهای معتدل و میانه رو همچون آقای هاشمی رفسنجانی و آقای خاتمی در ایران و عملکرد ایشان در بستر سیاست تنش زدایی، همچون امیر عبدالله در عربستان (پس از جنگ عراق و ایران) موجب تحرک عمده در همگرایی منطقه ای و بکارگیری ظرفیتهای متنوع موجود در این جهت، گردید. ادامه این روند آینده روشنی برای استفاده از قابلیتهای منطقه در راه توسعه همگرایی در خلیج فارس ترسیم می کند.
similar resources
بررسی تطبیقی عملکرد اقتصادی شورای همکاری خلیج فارس «درچارچوب همگرایی منطقه ای»
کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس علی رغم تشکیل نهادی برای همگرایی منطقه ای، با پیاده سازی الگوی نامنطبق با شرایط کشورهای عضو در موضوع اتحادیه ی پولی و اجرای ناقص همین الگوی نامنطبق و همچنین اعمال سیاست های غلط اقتصادی، عملاً ظرفیت های موجود در شش کشور عضو این شورا برای دست یابی به اهداف تعیین شده اقتصادی در منشور این نهاد را در چارچوب همگرایی منطقه ای بدون استفاده نگاه داشته اند. عدم تشکیل اتح...
full textبررسی تطبیقی عملکرد اقتصادی شورای همکاری خلیج فارس «درچارچوب همگرایی منطقه ای»
کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس علی رغم تشکیل نهادی برای همگرایی منطقه ای، با پیاده سازی الگوی نامنطبق با شرایط کشورهای عضو در موضوع اتحادیه ی پولی و اجرای ناقص همین الگوی نامنطبق و همچنین اعمال سیاست های غلط اقتصادی، عملاً ظرفیت های موجود در شش کشور عضو این شورا برای دست یابی به اهداف تعیین شده اقتصادی در منشور این نهاد را در چارچوب همگرایی منطقه ای بدون استفاده نگاه داشته اند. عدم تشکیل اتح...
full textنخبگان و همگرایی منطقه ای در سازمان همکاری اقتصادی(اکو)
همگرایی منطقه ای یکی از الزام های ورود مناطق مختلف به جریان جهانی شدن، بعد از فروپاشی اتحاد شوروی بوده است. منطقه اکو، به خصوص کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز نیز از این امر مستثنی نبوده اند. با این حال، این منطقه با چالش هایی در زمینه همگرایی روبه رو است. در این نوشتار، سعی شده است تا با رویکردی تحلیلی_توصیفی، نقش نخبگان سیاسی منطقه ای، به عنوان یکی از اصلی ترین عوامل تأثیرگذار بر کنش بازیگران منط...
full textفرآیند ناتمام دولت ـ ملت سازی و از رشد ماندگی همگرایی منطقه ای در خلیج فارس
خلیج فارس بسیاری از ویژهگیهای یک منطقه را داراست. با این وجود نه تنها میزان همکاری کشورهای واقع در آن محدود و همگرایی میان آنها رشد نایافته باقی مانده؛ بلکه تنها در چهار دهه ی گذشته در آن چهار جنگ خانمانسوز، بحرانهای عمیق و اختلافات حاد منطقهای روی داده است. منشا بحرانها و تعارضهای موجود در منطقه خلیج فارس در سطوح متفاوتی قابل بررسی و شناخت هستند. یکی از این سطوح، چالشهای داخلی یا ملّ...
full textفرصت ها و چالش های همگرایی منطقه ای در خلیج فارس
خلیج فارس از رنسانس به این سو، از آبراهی با موقعیت ارتباطی و جایگاهی منطقه ای به موقعیتی استراتژیک، اقتصادی، سیاسی، ژئوپلیتیک و ژئوانرژی در مناسبات و تعامل های بین المللی بدل شد. به نظر می رسد منطقة خلیج فارس، این نقش منحصر به فرد و بی بدیل را تا نیمة نخست قرن بیست و یکم دارد. از ابتدای قرن بیستم تا پایان دهة هفتاد که مصادف با تولد کشور های کوچک حوزة جنوبی خلیج فارس است، به کمک انگلستان، تلاش ه...
full textMy Resources
document type: thesis
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تهران
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023